EO-Wijers regiofinalisten

Locatie:
Kempen & Groote Heide
Opdrachtgever:
EO-Wijers Prijsvraag 2019 - 2020  
Opgave:
Gebiedsvisie

Team  De Schakelkast is een van de regiofinalisten van de EO Wijers Prijsvraag 2019 - 2020. Op dit moment is het landschap nog te vaak een overblijfsel en kostenpost van economisch handelen. We zien een andere toekomst voor de Kempen en de Groote Heide: dit landschap gaat de basis vormen onder de economie van onze toekomst. 

Aantrekkelijk landschap als overvloedige grondstoffenbank 
In onze inzending benaderen we het landschap als een overvloedige grondstoffenbank. We verbinden de potentie van de ondergrond, met de grondstoffenoogst voor de maakindustrie, met de beleving van de inwoners, met de vitaliteit van de natuur, met de lokale innovatiekracht en ‘designthinking’-mindset, met de eetbehoefte van stad en dorp, met de coöperatieve mentaliteit en met het enorme doe- en maakvermogen van de regio. Nieuwe arrangementen van landschap en economie en stad en land leveren aantrekkelijke, veerkrachtige, volhoudbare en vooral vernuftige landschappen op. Kringlooplandbouw en natuur inclusieve landbouw zien we daarin als een breed circulair totaalconcept voor stad en regio, voor zowel mens, economie als landschap.

Samenwerkingspartners
Ruth Mourik (Duneworks), Peter Hermens (Werkend Landschap), Jan Rots (Bosgroep), Annelies Buijtels (HAS Den Bosch)

Over de EO-Wijers prijsvraag
De Eo Wijersstichting – vernoemd naar bouwkundig ingenieur Leonard Wijers – is al ruim drie decennia een onafhankelijke pleitbezorger voor de inzet van het regionaal ontwerp bij de aanpak van bovenlokale vraagstukken. Voor de prijsvraag 2019-2020 zochten zij naar verrassende ideeën, scherpzinnige visies en intelligente ontwerpoplossingen voor het platteland van morgen.

Meer info
Voor de gehele inzending klik hier
Natuurgrenspark De Groote Heide




Uit het juryrapport:
"De complexiteit spat er vanaf en de inzenders raken de kern van de problematiek. Ze snappen de logica van landschapsvormende processen. De jury is onder de indruk van het onderzoekswerk dat is verricht en de inzenders trappen niet in de valkuil om van scratch een landschapsontwerp te maken, maar richten zich vol overgave op de ‘bouwstenen’ die uiteindelijk landschapsvormend zullen zijn, zoals teeltplannen, het sluiten van kringlopen en de beschikbaarheid van water. Of zoals ze zelf zeggen: ‘Wij kunnen wel tekenen hoe het landschap zich in het ideale geval moet ontwikkelen en hoe al die transities dienen te verlopen, maar als je geen grip hebt op die bouwstenen, op het krachtenveld, ben je als ontwerper vleugellam.’ Dus ja, de inzenders weten precies hoe het onder de motorkap werkt."